Το Σαββάτο 14/5 πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση αλληλεγγύης στον αγώνα των εργολαβικών καθαριστριών της ΟΣΥ από την Ταξική Πορεία, στο βιβλιοπωλείο “Εκτός των Τειχών”. Ιδιαίτερη και πολύτιμη ήταν συμβολή στη συζήτηση των ίδιων των καθαριστριών από τα αμαξοστάσια που βρίσκονται σε κινητοποιήσεις, του Ελληνικού, των Άνω Λιοσιών, της Ανθούσας και του Βοτανικού. Με δυναμικό και γλαφυρό τρόπο διηγήθηκαν όλο το χρονικό της εκμετάλλευσης που τις οδήγησε στην απεργία. Μίλησαν για τον αγώνα, τη δύναμη που τους δίνει το δίκιο τους, την αποφασιστικότητά τους να συνεχίσουν και να διευρύνουν τον αγώνα τους και στα υπόλοιπα αμαξοστάσια.
Με το στυγνό και αδυσώπητο κλέψιμο του ιδρώτα τους από τον εργοδότη, εργολάβο, ο οποίος τις αναγάζει να υπογράφουν μισθό 610 ευρώ ενώ από το 2010 μέχρι σήμερα έχει φτάσει το μισθό τους στα 450 ευρώ, παρουσιάζοντας στη διοίκηση της ΟΣΥ τις ψευδείς δηλώσεις μισθοδοσίας. Με τον ίδιο τρόπο δεν πήραν ποτέ δώρα, προσαυξήσεις, επιδόματα, ενώ η 15νθήμερη άδεια που δικαιούνται κρατούνταν από το μισθό τους. Προφανώς, ένας τέτοιος εργολάβος δε θα ήταν συνεπής στο θέμα των δεδουλευμένων, αφού τους χρωστά ακόμα μισθούς 4 μηνών, κάποιοι από το '13 ακόμα. Αποτέλεσμα; ζωή κάτω από τα όρια της φτώχιας και οικονομική εξαθλίωση.
Με εργασιακές συνθήκες πραγματικής σκλαβιάς, όπου οι ίδιες είναι αναγκασμένες να αγοράζουν τα αναλώσιμα για τη δουλειά τους (γάντια, σακούλες, πανιά, αδιάβροχα, παπούτσια εργασίας ακόμα και ανταλλακτικά για τα ίδια τα καρότσια καθαρισμού), χωρίς να τηρείται κανένα μέτρο ασφάλειας, οι εξοντωτικοί ρυθμοί δουλειάς, αφού αντί για 13 λεωφορειά που ορίζει η σύμβαση τους, ο εργολάβος τις αναγκάζει να καθαρίζουν 25. Αποτέλεσμα αυτού; πολλά και πολλαπλά προβλήματα υγείας.
Ο εφιάλτης αυτών των γυναικών δεν τελειώνει στα παραπάνω. Συνεχίζεται στην καθημερινή τρομοκρατία του εργολάβου και του επιτελείου του, στις απειλές για απόλυση, την ταπείνωση, την ειρωνία και την υποτίμηση σε κάθε αίτημά των εργαζομένων. Η απάντηση σε κάθε, ακόμα και απλό, ερωτήμα είναι “Η πόρτα είναι ανοιχτή. Όποτε θέλεις, φεύγεις”. Η πλειοψηφία των γυναικών που εργάζονται εκεί είναι μετανάστριες. Κατα συνέπεια, στη ζωή αυτών των εργαζομένων οι πιέσεις οικονομικές, εργασιακές, κοινωνικές είναι ακομά μεγαλύτερες. Ένα κομμάτι της εργατικής τάξης ακόμα πιο ευάλωτο, πιο πρόσφορο για εκμετάλλευση.
Στη συζήτηση τονίστηκε το πως χρησιμοποιείται το πρόσχημα της κρίσης ώστε να βαθαίνει η αντεργατική επίθεση, τι προοωθούν οι εργαλαβικές σχέσεις εργασίας για το σύνολο των εργαζομένων, την ευθύνη των κυβερνήσεων και των “μεγάλων αφεντικών” για τη διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων και τη στήριξη της εργοδοτικής αυθαιρεσίας. Στη διάρκεια του αγώνα κατάλαβαν πολύ καλά, ποιοι είναι μαζί τους και ποιους έχουν απέναντί τους. Από τον εργολάβο και την “άγνοια” της διοίκησης της ΟΣΥ για την κατάσταση και τη ανοχή της μέχρι την κυβέρνηση και όσους τη στιγμή που έπρεπε να πάρουν θέση αποφάσισαν να σιωπήσουν, όπως το σωματείο της ΕΘΕΛ, άλλους συνδικαλιστικούς φορείς και σχήματα, όπως το ΠΑΜΕ ...αφού δεν το κάλεσαν.
Αυτό όμως που καθόρισε τις τοποθετήσεις των καθαριστριών ήταν η απόφασή τους να σπάσουν το φόβο και την τρομοκρατία, να κάμψουν την “παντοδυναμία” του εργολάβου, να πάρουν τη ζώη τους στα χέρια τους. Κατάλαβαν πως μοναδικό τους όπλο είναι να μιλήσουν, να κινητοποιηθούν, να αντισταθούν. Ήξεραν ήδη ότι δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από τους από πάνω. Με συνεννοήσεις των αμαξοστασίων, στα κρυφά αρχικά, αποφάσισαν να ενώσουν τις φωνές τους και να βροντοφωνάξουν το δίκιο τους! Όλες μαζί αποφασμένες διεκδικούν όλα όσα δικαιούνται. Και νικούν! Νικούν κάθε μέρα με την ανέξαντλητη δύναμή τους, με τη μαζικότητα των κινητοποιήσεών τους, την αλληλεγγυή αγωνιστών. Νικούν τις προσπάθειες του εργολάβου για απεργασπασία, την αγωγή που κατέθεσε και αθωώθηκαν πανηγυρικά, τις τρικλοποδιές που τους βάζει η διοίκηση της ΟΣΥ και η επιθεώρηση εργασίας. Νικούν γιατί δεν σταματούν, δεν παραιτούνται αλλά σκέφτονται και σχεδιάζουν τη συνέχιση, το άνοιγμα στην κοινωνία και τους εργατικούς χώρους, την κλιμάκωση του αγώνα τους μέχρι τη νίκη.
Ο αγώνας των εργαζομένων καθαριστριών αποτελεί ένά σημαντικό παράδειγμα για το πως το δίκιο των εργαζομένων είναι δυνατότερο από την εργοδοτική τρομοκρατία και πως ο ιδιωτικός τομέας δεν είναι το ανίκητο στρατόπεδο του εργοδότη. Είναι μια απόδειξη ότι όση συκοφάντηση και λάσπη να ρίχνουν στους αγώνες, αυτοί θα ξεσπούν! Οι εργαζόμενοι θα διεκδικούν, θα αντιστέκονται, δε θα “ξεχάσουν” ότι έχουν δικαιώματα. Οι καθαρίστριες της ΟΣΥ συνεχίζουν την απεργία, με νέα 48ωρη, στις 16-17/5. Καλούν όλους τους εργαζόμενους να σταθούν αλληλέγγυοι στο δύσκολο αγώνα τους.
Από τη μεριά της Ταξικής Πορείας, ευχαριστούμε για την πολύτιμη συζήτηση και μεταφορά της εμπειρίας του αγώνα! Ήμασταν από την αρχή στο πλευρό των καθαριστριών με έμπρακτη τη συμπαράσταση και τη βοήθεια στις ανάγκες του αγώνα και εκεί θα συνεχίσουμε να βρισκόμαστε.
Καλή δύναμη!
Με το στυγνό και αδυσώπητο κλέψιμο του ιδρώτα τους από τον εργοδότη, εργολάβο, ο οποίος τις αναγάζει να υπογράφουν μισθό 610 ευρώ ενώ από το 2010 μέχρι σήμερα έχει φτάσει το μισθό τους στα 450 ευρώ, παρουσιάζοντας στη διοίκηση της ΟΣΥ τις ψευδείς δηλώσεις μισθοδοσίας. Με τον ίδιο τρόπο δεν πήραν ποτέ δώρα, προσαυξήσεις, επιδόματα, ενώ η 15νθήμερη άδεια που δικαιούνται κρατούνταν από το μισθό τους. Προφανώς, ένας τέτοιος εργολάβος δε θα ήταν συνεπής στο θέμα των δεδουλευμένων, αφού τους χρωστά ακόμα μισθούς 4 μηνών, κάποιοι από το '13 ακόμα. Αποτέλεσμα; ζωή κάτω από τα όρια της φτώχιας και οικονομική εξαθλίωση.
Με εργασιακές συνθήκες πραγματικής σκλαβιάς, όπου οι ίδιες είναι αναγκασμένες να αγοράζουν τα αναλώσιμα για τη δουλειά τους (γάντια, σακούλες, πανιά, αδιάβροχα, παπούτσια εργασίας ακόμα και ανταλλακτικά για τα ίδια τα καρότσια καθαρισμού), χωρίς να τηρείται κανένα μέτρο ασφάλειας, οι εξοντωτικοί ρυθμοί δουλειάς, αφού αντί για 13 λεωφορειά που ορίζει η σύμβαση τους, ο εργολάβος τις αναγκάζει να καθαρίζουν 25. Αποτέλεσμα αυτού; πολλά και πολλαπλά προβλήματα υγείας.
Ο εφιάλτης αυτών των γυναικών δεν τελειώνει στα παραπάνω. Συνεχίζεται στην καθημερινή τρομοκρατία του εργολάβου και του επιτελείου του, στις απειλές για απόλυση, την ταπείνωση, την ειρωνία και την υποτίμηση σε κάθε αίτημά των εργαζομένων. Η απάντηση σε κάθε, ακόμα και απλό, ερωτήμα είναι “Η πόρτα είναι ανοιχτή. Όποτε θέλεις, φεύγεις”. Η πλειοψηφία των γυναικών που εργάζονται εκεί είναι μετανάστριες. Κατα συνέπεια, στη ζωή αυτών των εργαζομένων οι πιέσεις οικονομικές, εργασιακές, κοινωνικές είναι ακομά μεγαλύτερες. Ένα κομμάτι της εργατικής τάξης ακόμα πιο ευάλωτο, πιο πρόσφορο για εκμετάλλευση.
Στη συζήτηση τονίστηκε το πως χρησιμοποιείται το πρόσχημα της κρίσης ώστε να βαθαίνει η αντεργατική επίθεση, τι προοωθούν οι εργαλαβικές σχέσεις εργασίας για το σύνολο των εργαζομένων, την ευθύνη των κυβερνήσεων και των “μεγάλων αφεντικών” για τη διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων και τη στήριξη της εργοδοτικής αυθαιρεσίας. Στη διάρκεια του αγώνα κατάλαβαν πολύ καλά, ποιοι είναι μαζί τους και ποιους έχουν απέναντί τους. Από τον εργολάβο και την “άγνοια” της διοίκησης της ΟΣΥ για την κατάσταση και τη ανοχή της μέχρι την κυβέρνηση και όσους τη στιγμή που έπρεπε να πάρουν θέση αποφάσισαν να σιωπήσουν, όπως το σωματείο της ΕΘΕΛ, άλλους συνδικαλιστικούς φορείς και σχήματα, όπως το ΠΑΜΕ ...αφού δεν το κάλεσαν.
Αυτό όμως που καθόρισε τις τοποθετήσεις των καθαριστριών ήταν η απόφασή τους να σπάσουν το φόβο και την τρομοκρατία, να κάμψουν την “παντοδυναμία” του εργολάβου, να πάρουν τη ζώη τους στα χέρια τους. Κατάλαβαν πως μοναδικό τους όπλο είναι να μιλήσουν, να κινητοποιηθούν, να αντισταθούν. Ήξεραν ήδη ότι δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από τους από πάνω. Με συνεννοήσεις των αμαξοστασίων, στα κρυφά αρχικά, αποφάσισαν να ενώσουν τις φωνές τους και να βροντοφωνάξουν το δίκιο τους! Όλες μαζί αποφασμένες διεκδικούν όλα όσα δικαιούνται. Και νικούν! Νικούν κάθε μέρα με την ανέξαντλητη δύναμή τους, με τη μαζικότητα των κινητοποιήσεών τους, την αλληλεγγυή αγωνιστών. Νικούν τις προσπάθειες του εργολάβου για απεργασπασία, την αγωγή που κατέθεσε και αθωώθηκαν πανηγυρικά, τις τρικλοποδιές που τους βάζει η διοίκηση της ΟΣΥ και η επιθεώρηση εργασίας. Νικούν γιατί δεν σταματούν, δεν παραιτούνται αλλά σκέφτονται και σχεδιάζουν τη συνέχιση, το άνοιγμα στην κοινωνία και τους εργατικούς χώρους, την κλιμάκωση του αγώνα τους μέχρι τη νίκη.
Ο αγώνας των εργαζομένων καθαριστριών αποτελεί ένά σημαντικό παράδειγμα για το πως το δίκιο των εργαζομένων είναι δυνατότερο από την εργοδοτική τρομοκρατία και πως ο ιδιωτικός τομέας δεν είναι το ανίκητο στρατόπεδο του εργοδότη. Είναι μια απόδειξη ότι όση συκοφάντηση και λάσπη να ρίχνουν στους αγώνες, αυτοί θα ξεσπούν! Οι εργαζόμενοι θα διεκδικούν, θα αντιστέκονται, δε θα “ξεχάσουν” ότι έχουν δικαιώματα. Οι καθαρίστριες της ΟΣΥ συνεχίζουν την απεργία, με νέα 48ωρη, στις 16-17/5. Καλούν όλους τους εργαζόμενους να σταθούν αλληλέγγυοι στο δύσκολο αγώνα τους.
Από τη μεριά της Ταξικής Πορείας, ευχαριστούμε για την πολύτιμη συζήτηση και μεταφορά της εμπειρίας του αγώνα! Ήμασταν από την αρχή στο πλευρό των καθαριστριών με έμπρακτη τη συμπαράσταση και τη βοήθεια στις ανάγκες του αγώνα και εκεί θα συνεχίσουμε να βρισκόμαστε.
Καλή δύναμη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου