Μπροστά στο 30ο Συνέδριο του ΕΚΑ: Κάτω τα χέρια από τις συνδικαλιστικές ελευθερίες!

Κάτω τα χέρια από τις συνδικαλιστικές ελευθερίες!

Ελεύθερος, ανεξάρτητος από το κράτος, συνδικαλισμός!

Το 30^ο Συνέδριο του ΕΚΑ θα μείνει στην ιστορία ως η απαρχή μιας νέας αντιδραστικής φάσης της επίθεσης ενάντια στο εργατικό κίνημα και το δικαίωμα στον ελεύθερο συνδικαλισμό. Η απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών που ακύρωσε τις εργασίες και τις αποφάσεις του 29^ου Συνεδρίου, η καθαίρεση της εκλεγμένης διοίκησης και η απαίτηση διεξαγωγής νέου συνεδρίου αποτελεί μία απαράδεκτη, ωμή κρατική παρέμβαση στο συνδικαλισμό.

Η προσφυγή του εργοδοτικού σωματείου της Alpha Bank, ήταν μόνο το πρόσχημα. Γιατί ο πραγματικός στόχος ήταν ο περιορισμός και ο ασφυκτικότερος έλεγχος στη συνδικαλιστική δράση, όπως εξάλλου απαιτούν και τα επιτελεία της ΕΕ και του ΔΝΤ. Γι’ αυτό και η κρατική παρέμβαση πήγε και μερικά βήματα πιο πέρα:

- Το Πρωτοδικείο διόρισε νέα διοίκησης στο ΕΚΑ, αμφισβητώντας κάθε έννοια συνδικαλιστικής ελευθερίας και ανεξαρτησίας.

- Μία νέα άθλια δικαστική απόφαση επιβάλλει στο ΕΚΑ να αποδεχτεί τη συμμετοχή στο 30^ο Συνέδριο τη συμμετοχή του «σωματείου φυλάκων ασφαλείας» που έστησαν φασίστες και νεοναζί. Συμμετοχή την οποία είχε απορρίψει το 29^ο Συνέδριο.

Χαρακτηριστική είναι και η στάση των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, Νέα Πορεία και ΕΑΚ. Οι παρατάξεις αυτές, ανεξάρτητα από την επιχειρηματολογία που χρησιμοποιεί η καθεμία, δικαιολογούν-νομιμοποιούν τη δικαστική παρέμβαση και κόπτονται για την «αποκατάσταση της νομιμότητας».

Αποτελεί προκλητική ειρωνεία η αναφορά της νέας, δοτής διοίκησης ότι:  «Η νέα Διοίκηση που θα εκλεγεί με τις καταστατικές διαδικασίες στο Συνέδριό μας, θα είναι αυτή που θα δώσει τη νέα ώθηση που χρειάζεται το ΕΚΑ, έτσι ώστε η πρόσφατη χρονική περίοδος, με τις δικαστικές αποφάσεις να καθορίζουν τις τύχες της μεγαλύτερης δευτεροβάθμιας συνδικαλιστικής οργάνωσης της χώρας, να αφεθεί για πάντα στη λήθη».

Η πραγματική ουσία της εξέλιξης αυτής είναι ότι αποτελεί την προετοιμασία ενός νέου ασφυκτικού τοπίου για το συνδικαλισμό, οπού εργοδοτικά σωματεία και παρατάξεις του αστικού συνδικαλισμού, σε συνεργασία με το κράτος και τους μηχανισμούς του θα βάζουν φραγμό σε κάθε γνήσια και επικίνδυνη γι’ αυτούς συνδικαλιστική εργατική έκφραση. Είναι η λογική συνέχεια της κυριαρχίας του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού στο εργατικό κίνημα. Είναι η –για δεκαετίες– νομιμοποίηση του κρατικοδίαιτου συνδικαλισμού που έγινε και συνεχίζει να γίνεται και με τη συμφωνία των ρεφορμιστικών δυνάμεων (όπως το ΠΑΜΕ, το ΜΕΤΑ και άλλοι).

Όλη η συζήτηση περί δήθεν «εκσυγχρονισμού» της νομοθεσίας για το συνδικαλισμό αποτελεί προετοιμασία του εδάφους ώστε κινήσεις σαν κι αυτή να παγιωθούν και να επεκταθούν.  Αυτό που πραγματικά επιδιώκει το σύστημα και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ  βάζει πλάτη, είναι μέσα από διάφορα μέτρα  να περιστείλουν το δικαίωμα στην απεργία και το συνδικαλισμό, έχοντας εξασφαλίσει τόσο την κατασταλτική όσο και τη δικαστική συνεπικουρία.

Σαν Ταξική Πορεία καταγγέλλουμε  την ωμή παρέμβαση των κρατικών μηχανισμών στις εσωτερικές λειτουργίες του μεγαλύτερου εργατικού κέντρου της χώρας. Καταδικάζουμε την πρωτοφανή απόφαση του Πρωτοδικείου, σαν ένα αντιδραστικό προχώρημα στην παρέμβαση του κράτους στα εσωτερικά των σωματείων και τον έλεγχο της συνδικαλιστικής δράσης.

Καλούμε τους εργαζόμενους να παλέψουν για  το δικαίωμα στον ελεύθερο συνδικαλισμό, μακριά από λογικές «τεκμηριωμένων»  νομοθετικών  προτάσεων ή συνδιαλλαγής με τους κρατικούς μηχανισμούς.

Η κατοχύρωση των λαϊκών και εργατικών δικαιωμάτων ήταν πάντα αποτέλεσμα μαζικών, αποφασιστικών αγώνων του ίδιου του λαού και των εργαζομένων.