Η Ταξική Πορεία συμμετέχει και καλεί στη συγκέντρωση-διαδήλωση καταγγελίας των εργατικών «ατυχημάτων» και της πολιτικής που γεννά και τροφοδοτεί την εργοδοτική αυθαιρεσία, που στηρίζει την καπιταλιστική κερδοφορία θυσιάζοντας τις ζωές των εργαζομένων.
Ολοένα και πιο συχνά, η εργατική τάξη και οι εργαζόμενοι δίνουν φόρο αίματος στο βωμό του κερδών του κεφαλαίου. Οι απάνθρωπες και εξοντωτικές συνθήκες, οι ατέλειωτες ώρες δουλειάς, η συνεχής πίεση και τρομοκρατία της εργοδοσίας και η ανυπαρξία μέτρων ασφάλειας, διαμορφώνουν το έδαφος ώστε οι εργαζόμενοι της χώρας να μετράνε συνεχώς και περισσότερους νεκρούς και σακατεμένους. ΕΛΠΕ, Έβερεστ, εργοτάξια, ντελιβεράδες, μετρό, εργαζόμενοι στους ΟΤΑ... και η ματωμένη λίστα της οργής μεγαλώνει καθημερινά.
Από κοντά και η "ανεξάρτητη" δικαιοσύνη με τις αποφάσεις της, που καταδικάζει πλέον τους εργαζόμενους ως συνυπεύθυνους για τα ατυχήματα που παθαίνουν σε ώρα δουλειάς! Σε κάποιες περιπτώσεις, μάλιστα, τους υποχρεώνει ακόμη και να αποζημιώνουν τους εργοδότες! Και το αποκορύφωμα ήταν η προκλητικά αντεργατική απόφαση του Άρειου Πάγο σύμφωνα με την οποία η μη καταβολή των δεδουλευμένων -έστω και μακροχρόνια- δε συνιστά αιτία για καταγγελία της σύμβασης από μεριάς εργαζομένου. Ήταν άραγε αυτοκτονία ο θάνατος της 42χρονης από τα Γιαννιτσά που παρέμενε 15 μήνες απλήρωτη και σε καθεστώς ομηρίας από την εργοδοσία ή μήπως ήταν μια ακόμα εργοδοτική δολοφονία; Και ας απαντήσουν τα δικαστήρια πώς και πόσο κοστολογούν τη ζωή των εργαζομένων, τη ζωή μας!
ΤΡΙΤΗ 18 ΙΟΥΛΙΟΥ
7.00 μ.μ. - ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ
Ολοένα και πιο συχνά, η εργατική τάξη και οι εργαζόμενοι δίνουν φόρο αίματος στο βωμό του κερδών του κεφαλαίου. Οι απάνθρωπες και εξοντωτικές συνθήκες, οι ατέλειωτες ώρες δουλειάς, η συνεχής πίεση και τρομοκρατία της εργοδοσίας και η ανυπαρξία μέτρων ασφάλειας, διαμορφώνουν το έδαφος ώστε οι εργαζόμενοι της χώρας να μετράνε συνεχώς και περισσότερους νεκρούς και σακατεμένους. ΕΛΠΕ, Έβερεστ, εργοτάξια, ντελιβεράδες, μετρό, εργαζόμενοι στους ΟΤΑ... και η ματωμένη λίστα της οργής μεγαλώνει καθημερινά.
Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, άξια συνεχιστής των προηγούμενων αντιλαϊκών κυβερνήσεων, προχωράει σε ένα νέο -ακόμη πιο σκληρό- γύρο λεηλασίας εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων με τη νέα συμφωνία υποταγής που υπέγραψε με τους εκπροσώπους των ιμπεριαλιστών (ΕΕ- ΔΝΤ). Συμφωνία που επικυρώνει το καθεστώς διάλυσης των συλλογικών συμβάσεων και των εργασιακών σχέσεων, που επεκτείνει την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και που άνοιξε το δρόμο για τη δημιουργία συνθηκών απαγόρευσης του δικαιώματος στο συνδικαλισμό και την απεργία. Είναι αυτή η πολιτική που τροφοδοτεί το καθεστώς της καθημερινής εργοδοτικής αυθαιρεσίας, που εξαναγκάζει τους εργαζόμενους σε συνεχείς υποχωρήσεις από τα δικαιώματά τους και στην αποδοχή εργασίας σε συνθήκες «γαλέρας».
Από κοντά και η "ανεξάρτητη" δικαιοσύνη με τις αποφάσεις της, που καταδικάζει πλέον τους εργαζόμενους ως συνυπεύθυνους για τα ατυχήματα που παθαίνουν σε ώρα δουλειάς! Σε κάποιες περιπτώσεις, μάλιστα, τους υποχρεώνει ακόμη και να αποζημιώνουν τους εργοδότες! Και το αποκορύφωμα ήταν η προκλητικά αντεργατική απόφαση του Άρειου Πάγο σύμφωνα με την οποία η μη καταβολή των δεδουλευμένων -έστω και μακροχρόνια- δε συνιστά αιτία για καταγγελία της σύμβασης από μεριάς εργαζομένου. Ήταν άραγε αυτοκτονία ο θάνατος της 42χρονης από τα Γιαννιτσά που παρέμενε 15 μήνες απλήρωτη και σε καθεστώς ομηρίας από την εργοδοσία ή μήπως ήταν μια ακόμα εργοδοτική δολοφονία; Και ας απαντήσουν τα δικαστήρια πώς και πόσο κοστολογούν τη ζωή των εργαζομένων, τη ζωή μας!
Απέναντι σ’ αυτήν την κατάσταση οι εργαζόμενοι δεν φτάνει να οργιζόμαστε. Είναι ανάγκη να αντισταθούμε, να οργανωθούμε και να διεκδικήσουμε τα συμφέροντά μας. Συμφέροντα αντίθετα με αυτά των εργοδοτών. Να απαντήσουμε συλλογικά και μαχητικά στη βαρβαρότητα του συστήματος που εξελίσσεται σε βάρος των δικαιωμάτων μας στη δουλειά και στην ίδια τη ζωή.
Γιατί την ανθρώπινη ζωή, τη ζωή του εργάτη, του άνεργου, του μετανάστη, του πρόσφυγα, δεν θα την υπερασπιστούν οι εκμεταλλευτές της. Θα την υπερασπιστούμε εμείς οι ίδιοι: οι εργάτες, οι άνεργοι, οι μετανάστες, οι πρόσφυγες.
Η Ταξική Πορεία καλεί τους εργαζόμενους και τους άνεργους να καταγγείλουν το συνολικότερο καθεστώς εκβιασμών και ανασφάλειας που επικρατεί στους χώρους δουλειάς, όπου όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι αναγκάζονται να δουλεύουν με τη ζωή τους υπό διαρκή κίνδυνο, με ελλιπή ή και καθόλου μέτρα ασφαλείας, υποκύπτοντας κάτω από το φόβο της απόλυσης και της ανεργίας. Να οργανώσουν την πάλη τους, και να μπουν μαζικά στον αγώνα για την υπεράσπιση του δικαιώματός τους για δουλειά με δικαιώματα, αξιοπρεπείς μισθούς και ανθρώπινες συνθήκες. Για να ανατραπεί η πολιτική της βαρβαρότητας και του εργασιακού μεσαίωνα!
• Μαζικός αγώνας για ανθρώπινες συνθήκες ζωής και δουλειάς!
• Καμία ανοχή στην καθημερινή εργασιακή βαρβαρότητα!
• Κανένας στη δουλειά χωρίς τα απαραίτητα μέτρα
ασφαλείας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου